Η ομιλία του Βουλευτή ΠΕ Κοζάνης Στάθη Κωνσταντινίδη, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια του πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής, για την παγίδευση του τηλεφώνου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νίκου Ανδρουλάκη:
Επί τρεις μήνες, περίπου, μετά την καταγγελία του κ. Ανδρουλάκη ότι επιχειρήθηκε η παγίδευση του τηλεφώνου του με κακόβουλο λογισμικό, η πολιτεία ενεργοποίησε όλες τις αρμόδιες αρχές για τη διαλεύκανση της υπόθεσης. Δικαστική διερεύνηση, έλεγχοι από την ΑΔΑΕ στην αστυνομία και στην ΕΥΠ, έρευνα από την ΕΑΔ, σύγκληση της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής προκειμένου να ελεγχθούν πράξεις ή παραλείψεις και τυχόν ευθύνες, συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων στη Βουλή, και νομοθετική πρωτοβουλία με τη θέσπιση ΠΝΠ για την ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου,
Και μόνο από την τηλεγραφική περιγραφή των διαδικασιών που εξελίχθηκαν, κυρίως όμως από την ταχύτητα της ανταπόκρισης, γίνεται φανερό ότι κάθε άλλο παρά προσπάθεια συγκάλυψης υπήρξε.
Βεβαίως και είπαμε να χυθεί φως. Όμως «όλα στο φως» δε σημαίνει «όλα στη φόρα». Από την αρχή επισημάναμε την ανάγκη να προστατευθεί η λειτουργία των μυστικών υπηρεσιών της χώρας και οι διαβαθμισμένες πληροφορίες της υπόθεσης. Αυτό, βεβαίως, το γνώριζαν και τα στελέχη της αντιπολίτευσης, όταν καταλόγιζαν πρόθεση συγκάλυψης, σε όσους λειτουργούς δεσμεύονταν και επικαλούνταν το καθήκον εχεμύθειας. Τζάμπα μαγκιά, δηλαδή: «ξέρω ότι απαγορεύεται να μιλήσεις, σε καλώ να το κάνεις, και μετά σε κατηγορώ ότι κρύβεσαι πίσω από το απόρρητο.» Από ποιο απόρρητο; Από αυτό που η βουλή νομοθέτησε το 1994, και καμία κυβέρνηση δεν άλλαξε μέχρι και σήμερα.
Εμείς από την αρχή αναγνωρίσαμε ότι η διαδικασία έχει κενά και χρειάζεται πρόσθετες δικλείδες. Και πήραμε άμεσα μέτρα γι’ αυτό και συμπράξαμε σε κάθε διερεύνηση. Τηρήσαμε μία υπεύθυνη και θεσμική στάση.
Η αντιπολίτευση, πριν από κάθε έλεγχο, άρχισε να αποδίδει κατηγορίες και μετά έψαχνε να τις επαληθεύσει. Ξεκίνησε με το «απαγορεύεται η παγίδευση τηλεφώνου βουλευτή» κι επειδή δεν της βγήκε και δεν ακουγόταν καλά στον κόσμο, το πήρε πίσω. Και τελικά τι αποδείχθηκε; Ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθούσε στελέχη της!
Και όσο από τις ελεγκτικές διαδικασίες δεν προέκυπταν τα στοιχεία που επιθυμούσε η αντιπολίτευση, τόσο επιδίδονταν σε κατασκευές και σενάρια: «αφού η τάδε εταιρία είχε έδρα στο τάδε κτήριο και ο τάδε είχε συναντήσει τον δείνα, ε, τότε, για όλα φταίει ο πρωθυπουργός». Μάλιστα! Ακλόνητος δικανικός συλλογισμός! Και ποιοι τα λένε αυτά; Αυτοί, που μπροστά σε κραυγαλέες αποδείξεις, για υποθέσεις της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ, μιλούσαν για σκευωρία.
Όμως, να μας κατηγορούν για συγκάλυψη και κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης: ΚΚΕ, ΜΕΡΑ 25 και Ελληνική Λύση, που ψήφισαν «δεν ξέρω δεν απαντώ» σε υποθέσεις που κατέληξαν από την δικαιοσύνη στο Ειδικό Δικαστήριο, αυτό ξεπερνάει κάθε όριο υποκρισίας.
Σε ακόμα μία σοβαρή υπόθεση, η αντιπολίτευση φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων και απέδειξε ότι η στάση της υπαγορεύεται από μικροκομματικά συμφέροντα.
