Οι Ευρωεκλογές συνιστούν μια σπάνια και ιστορική ευκαιρία των πολιτών της Γηραιάς Ηπείρου να επιβεβαιώσουν την πίστη, την αφοσίωση και την δέσμευση τους στο κοινό όραμα της Ευρώπης.
Η ευρωπαϊκή ιδέα και ταυτότητα αφορμάται από τα υψηλότερα επιτεύγματα του αρχαίας ελληνικού και ρωμαϊκού πολιτισμού, τις παραδόσεις του ουμανισμού και της Αναγέννησης, την υψηλή τέχνη και τη θεμελίωση των επιστημών, τον Διαφωτισμό, την αιτιοκρατία και τη κατάλυση των προνομίων της αριστοκρατίας, αλλά και από τις ωραιότερες στιγμές συνύπαρξης του «σύντομου» εικοστού αιώνα.
Εδράζεται στον ορθολογισμό και την αντίληψη περί κάλλους και αρμονίας, ανυψώνεται από τα σπουδαία έργα του Πολιτισμού, της αρχιτεκτονικής και της λογοτεχνίας, αναβλύζει από τη Παιδεία και ανανεώνεται από τη συνεχή μετακίνηση επισκεπτών που θαυμάζουν τα επιτεύγματα ή την φύση άλλων χωρών.
Σήμερα, η παρακαταθήκη του ευρωπαϊκού πολιτισμού κλυδωνίζεται, ανακαλώντας στην μνήμη εποχές και σύμβολα που συνδέονται με τις χειρότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας.
Οι πολιτικές ηγεσίες, υπό τον οίστρο του νεοφιλελευθερισμού, της εσωστρέφειας, του απομονωτισμού και της έλλειψης αλληλεγγύης, μετρήθηκαν και βρέθηκαν ελλιπείς.
Οι αξίες και τα ιδανικά της κοινής πορείας έχουν παραμεριστεί, οι P.I.G.S., το Brexit, οι αποσχιστικές τάσεις, η στασιμότητα στην ευρωπαϊκή επέκταση και ολοκλήρωση, δείχνουν την αμηχανία και την έλλειψη ειδικού πολιτικού βάρους στις ηγεσίες και τα όργανα της Ε.Ε..
Σήμερα, η νέα πρόκληση είναι η άνοδος των ακροδεξιών μορφωμάτων που σηκώνουν κεφάλι έπειτα από τρείς περίπου γενιές αδράνειας.
Οι αιτίες είναι πολλές, ωστόσο, αν πρέπει να τις ιεραρχήσουμε, οφείλουμε να συμπεριλάβουμε οπωσδήποτε:
- τη νομιμοποίηση των ακροδεξιών πρακτικών στον δημόσιο λόγο ακόμα και από κεντροδεξιά κόμματα,
- την έλλειψη προοπτικής για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού,
- την συνθηκολόγηση με την άποψη ότι η πολιτική δεν μπορεί να παράγει διακριτά αποτελέσματα, αλλά μόνο διαφορές ύφους,
- τις σταδιακές καταπατήσεις των συνταγματικών ελευθεριών, που γεννούν απαξίωση των θεσμών και της ΔημοκρατίαςΟι πολίτες στις εκλογές του Ιουνίου, καλούνται να απαντήσουν αν θα επιτρέψουν αυτή την εξέλιξη, αν θέλουν μια Ευρώπη περίκλειστη και νεοφιλελεύθερη ή δημοκρατική και συμπεριληπτική.
Μια Ευρώπη με αδιαφορία και υποκριτικό ενδιαφέρον για τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, το κράτος Δικαίου και το περιβάλλον ή μια ήπειρο με σεβασμό στην διαφορετικότητα και τον πλουραλισμό, εδραίωση της Δικαιοσύνης, αποκατάσταση των οικοσυστημάτων και ενίσχυση της ισότητας.
Θα πρέπει να απαντήσουν, αν συμφωνούν με την επέκταση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που οξύνουν τα αδιέξοδα και τις ανισότητες ή αν θα υπερασπιστούν το κράτος πρόνοιας, την στήριξη των ευάλωτων και την παροχή ευκαιριών στα μικρά και μεσαία στρώματα.
Προσωπικά, είμαι αισιόδοξη ότι οι πολίτες στη χώρα μας θα στρέψουν την πλάτη τους σε πατριδοκάπηλους, θρησκόληπτους, αυταρχικούς και σφετεριστές κοινών αξιών και, παράλληλα, θα αποδοκιμάσουν όσους έσπειραν τον διχαστικό λόγο στην πολιτική και τα εθνικά θέματα αποκομίζοντας πρόσκαιρο κομματικό όφελος.
Η Νέα Δημοκρατία, που απαθανατιζόταν με περικεφαλαίες, ζητά αγωνιωδώς την εφαρμογή των Διεθνών συνθηκών, ήτοι της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ας γίνει ένα μάθημα για όλους, πως ο ανέξοδος λαϊκισμός και η αδιαφορία για το κοινό καλό και την επίλυση προβλημάτων, επωάζει το αυγό του ακροδεξιού φιδιού.
Στις εκλογές του Ιουνίου, οι πολίτες και οι δυνάμεις της Αριστεράς έχουν την ευθύνη να αποτρέψουν την περιδίνηση και τις φυγόκεντρες τάσεις.
Το οφείλουμε στο όραμα μας, για μια Ευρώπη με ακατάλυτους δεσμούς, κοινή μοίρα και ελπιδοφόρο μέλλον.
